علی اکبر عظیمی نراقی از سربازان منقضی خدمت1356 و محاصره آبادان در فصل اول جنگ

سال 1355 با داشتن همسر و دختر یکساله ام به نام الهام عظیمی در سپاه دانش دوران سربازی را به پایان رساندم .مهر ماه 1356 با علاقه ای که به شغل معلمی داشتم به استخدام اداره آموزش و پرورش شهرستان دلیجان در آمدم .

علي اكبر عظيمي

در ادامه قیام و نهضت امام خمینی(ره) بر علیه رژیم دست نشانده و ستم شاهی محمدرضا پهلوی در حد توان در پخش اعلامیه ، راهپیمایی و تشویق همکاران به اعتصاب ، ارادتمندی خود را به انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) آغاز نمودم . 22 بهمن 1357 انقلاب به پیروزی رسید .

31 شهریور 1359 کفر جهانی در مقابل انقلاب اسلامی آرایش نظامی گرفتند و جنگ هشت ساله را بر ایران تحمیل کردند .نیروهای معدود داوطلب و ارتش و سپاه برای مقابله با تهاجم دشمن به مقابله برخواستند . لیکن یارای مقاومت نبود.

بر این اساس سربازان منقضی خدمت سال 1356 برای معرفی به ارتش فراخوانده شدند تا پس از آموزش های تکمیلی برای مقابله با دشمن به جبهه ها اعزام شوند .

دیگر سربازان منقضی خدمت سال 1356 شهر نراق عبارت بودند از :

سید مصطفی باشی فرزند سید عباس که دی 1359 در جبهه بستان مجروح شد.

اصغر صفری فرزند مرتضی قلی

محمد رجبی فرزند ماشاءاله

محسن بهجتی فرزند یوسفعلی

عبدالعلی حدادی فرزند......اهل..... داماد آقا سید عباس باشی

و همچنین سربازان نراقی دیگر که از تهران و شهرهای دیگر ابتدا به پادگان قصر فیروزه تهران و بعد به جبهه اعزام شدند . در واقع اولین سلحشوران نراقی ورود به عرصه کارزار با دشمن بعثی عراق سربازان منقضی 56 و از جمله حقیر می باشند.

با شنیدن این تکلیف به اداره آموزش و پرورش دلیجان مراجعه و پس از کارهای مقدماتی از تاریخ 7/7/1359 با اولین گروه به شهر اراک مرکز استان مرکزی حرکت و به پادگان آموزشی قوچان متعلق به ارتش جمهوری اسلامی ایران در استان خراسان رضوی عزیمت نمودم .

معلم بازنشسته علي اكبر عظيمي

آنجا در لشکر 77 ثامن الائمه خراسان تیپ 2 گروهان ادوات در رسته خمپاره انداز 120 میلیمتری سازماندهی و شروع به فراگیری آموزش شدم . سپس به عنوان فرمانده قبضه شماره یک گروهان از طریق بندر امام خمینی(ره) با کشتی از راه دریا به پادگان خسرو آباد شهرستان بندری آبادان در استان خوزستان اعزام شدیم .

آبادان در محاصره نیروهای ارتش عراق بود . بعد در مدرسه راهنمایی میثم تمار مستقر و به شناسایی های اولیه پرداختیم . سپس به کوی بهروز آبادان که در واقع خرمشهر غربی ماموریت یافتیم و شروع به عملیات کردیم .

یکی دو روزی بر همین منوال گذشت و خبر رسید که ارتش بعث با یک لشکر مسلح با تمام ادوات زرهی پس از بهمن شیر به کوی ذوالفقاری رسیده است .

شبانه و با استفاده از تاریکی شب تغییر موضع داده و همراه با یک گروهان پیاده و گروهان خودمان خود را به کوی ذوالفقاری رساندیم . تنها سلاح سنگین ما چهار قبضه خمپاره انداز 120 میلی متری بود . در پناه نور حاصل از شعله مخزن های پالایشگاه نفت آبادان موضع گرفتیم . شب عجیب و سرنوشت سازی بود .

احتیاج به گرا نبود چون به هر نقطه کوری که شلیک می کردی آلوده به وجود نیروهای عراق بود . باید به گونه شلیک می کردیم که دشمن زبون احساس کند توپخانه قوی مقابلش ایستاده است .

بر این اساس هر چهار قبضه خمپاره با هم عمل می کردند و لوله های قبضه چنان سرخ شده بود که گویی در حال انفجار است . ولی چاره ای نبود و بدون استراحت تا صبح مقاومت و جنگ نابرابر را ادامه دادیم . جان برکفان بسیج و سپاه پاسداران نیز همزمان با ارتش در حال ستیز با کفر جهانی به سرگردگی صدام بودند .

القصه با دفاع جانانه ارتش و سپاه آن شب و شب بعد ارتش عراق با همه تجهیزاتش از بهمن شیر عقب نشینی کرد و با به جا گذاشتن تلفات در میدان تیر آبادان زمین گیر شد .

گر چه چند تن از یاران به شهادت رسیدند ولی شب زیبا و به یاد ماندنی بود که در راه جهاد با تمامی کفر بین المللی حضور داشتیم .

من تا سه ماه از خانواده خودم و پدری ام خبری نداشتم و بالطبع آنان نیز بی خبر تر از من بودند و با شایعاتی که آن مقطع در جنگ بیشتر دلواپسی ایجاد می نمود روزگاران را به سختی تعقیب می کردند .

همسرم سرکار خانم صدیقه سیدین که همکار فرهنگی ام نیز بود با دختر کوچکمان الهام عظیمی سختی ها و استرس ها را به خاطر خدا تحمل نمودند .

سركار خانم صديقه سيدين

یک روز یکی از اهالی کوی ذوالفقاری که از جنگ آواره شده و در شیراز سکونت یافته بود آمده بود تا مقداری از اثاثیه اش را انتقال دهد . من از این فرصت استفاده کردم و یک تکه مقوای بسته های فشنگ را از روی زمین برداشته و روی آن همراه با آدرس شهر نراق نوشتم من در پناه حق سالم هستم و نگرانم نباشید .

ایشان محبت کرده بود در شیراز و آن نوشته را تحویل پادگانی متعلق به ارتش داده بود و آنها نیز لطف نموده به آدرس نراق پست کرده بودند و زمانی که خانواده متن نوشته شده را روی تکه مقوا را پس از سه ماه بی خبری محض خوانده بودند بی نهایت خوشحال شده بودند .

شش ماه ماموریت سربازان منقضی خدمت 1356 تمام شد و من هم اردی بهشت سال 1360 به زادگاهم شهر نراق بازگشتم و مجددا به زکات علم پرداختم .

لازم است بگویم در عرض شش ماه من فقط یک بار مرخصی چهار روزه گرفتم که فقط یک روز و نیم قابل استفاده شد زیرا راه زمینی برای تردد به آبادان وجود نداشت بلکه با لنج و از طریق دریا به رودخانه ای می آمدیم و بعد وارد بیابانی شده و از جاده خاکی که به خسرو آباد ختم می شد بر می گشتیم .
هنوز یکماهی طعم زندگی شیرین کنار خانواده ام نگذشته بود که برادر همسرم احمدعلی سیدین فرزند حیدر علی عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان خمین تاریخ 12/3/1360 در جبهه قله شمشیر منطقه سومار در استان کرمانشاه به جمع شهیدان راه خدا پیوست و جنازه مطهرش هنوز بازنگشته و مشغول پاسدارای از اسلام و قرآن در قله شمی (شمشیر) می باشد.

     شهيد احمدعلي سيدين

مسئولیت من و همسرم سرکار خانم صدیقه سیدین در حفظ پاسداری از ارزش های معنوی و خون شهدا بیشتر شد و در بهار سال 1361 در کنار هم با فرزندانمان الهام عظیمی سه ساله و فاطمه عظیمی شش ماهه به صورت داوطلب از طریق نهاد بسیج آموزش و پرورش به سنندج مرکز استان کردستان وارد و در شرایط دشوار شهرستان مرزی مریوان تا سال 1363 استقرار یافته و در فعالیت های فرهنگی کوشا و توانا بودیم .

علی اکبر عظیمی فرزند امیدعلی اهل شهر نراق28/11/1390

اردوی یکروزه بسیج شهر نراق به منطقه سرسبز دره

به مناسبت سی و یکمین سالگرد عملیات غرور آفرین بیت المقدس و آزاد سازی خرمشهر و همچنین گرامیداشت پنج شهید نراقی این عملیات(علیرضا قجری - محمد رضا رمضانی - غلامرضا قجري - محمد رضا باقری - علی اصغر عبدالهی)بسیج شهر نراق در نظر دارد اردوی تفریحی یک روزه ای را همراه با صرف صبحانه و نهار به منطقه سرسبز دره واقع در پشت آبشتا (بهشت آباد) برگزار نماید .

از برادران گرانقدر که علاقمند به شرکت در این کوه پیمایی هستند دعوت می شود با مراجعه به حوزه 2 ثارالله شهر نراق ثبت نام نمایند .

ضمنا کفش کتانی مناسب ؛ لباس ورزشی و کلاه لبه دار(آفتاب گیر) همراه داشته باشید .

تاریخ اردو : جمعه20/2/1392

مکان اجتماع : بسیج شهر نراق

ساعت حرکت : 6 صبح به وقت رسمي

معلم نراقی که پنج عضو خانواده اش به شهادت رسیده اند

حسینعلی محمودی فرزند علی متولد 1334 و اهل شهر نراق ذاکر اهل بیت می باشد . پس از دریافت دیپلم به شغل معلمی که شغل انبیاء می باشد روی آورده و قبل از پیروزی انقلاب در مساعدت به نهضت امام خمینی (ره) همراه معلمین دیگر نراق در صف مبارزان بر علیه رژیم ستم شاهی پهلوی قرار داشت .

حسينعلي محمودي

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جبهه نیروهای مومن بسیج قرار گرفت و هم زمان به شغل معلمی خود ادامه داد .

ایشان و برادرش عبدالله محمودی(شهید) و تعدادی دیگر از دختران و پسران از اولین افرادی بودند که نهضت مبارزه با بیسوادی را در زادگاهشان راه اندازی نمودند .

اولین روز پاییز 1359 که عراق جنگ هشت ساله را بر ایران اسلامی تحمیل نمود سیل آوارگان استان خوزستان در اثر تجاوز آشکار ارتش عراق راهی شهرهای عمقی کشور شدند .

شهر کوچک نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی نیز افتخار داشت که از حدود 400 نفر از جنگ زدگان به نحو شایسته استقبال و از آنان مهمان نوازی کند .

مسئول آوارگان شهرستان دلیجان آقای غلامحسین مهدیزاده سرابی کارمند جهاد سازندگی اراک و مسئولیت جنگ زدگان نراق از سال 1359 لغایت 1362 بر عهده حاج حسینعلی محمودی بود .

این دو داوطلبانه به شغل خود مشغول و در اوقات فراغت و تعطیلی ها به امورات مهمانان خوزستانی انجام وظیفه می نمودند .

معلم بازنشسته حسينعلي محمودي

دو برادر حاج حسینعلی و حاج مرتضی به اسامی عبدالله محمودیتاریخ 2/1/1361 طی عملیات فتح المبین و کاظم محمودیتاریخ 16/8/1361 طی عملیات محرم به شهادت رسیدند.

همچنین دو پسر عمویش به اسامی نصرت الله محمودیفرزند یوسف تاریخ 22/9/1359 در جبهه سر پل ذهاب کرمانشاه و احمد رضا محمودیتاریخ 13/4/1361 طی عملیات رمضان به شهادت رسیدند .

خواهر زاده ایشان سید محمد جوادیفرزند سید رضا تاریخ 18/12/1362 طی عملیات خیبر در جبهه جزیره مجنون به شهادت رسید .پسر عمه وی به نام احمد ابوالحسنیطی عملیات فتح المبین به اسارت نیروهای بعث عراق در آمد .

آسیب های جنگ تحمیلی نه تنها روحیه نامبرده و خانواده اش را خدشه دار نکرد بلکه باعث شد در دی ماه 1365 خود لباس رزم بر تن کرده و در پدافندی عملیات های کربلای چهار و پنج حضور داشته باشد .

فعالیت های مشارالیه در تبلیغات مهندسی رزمی لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) و مقطعی نیز خدمه کاتیوشا در خطوط پدافندی سازماندهی گردیده بود .

حسينعلي محمودي به همراه فرزندش سعيد هنگام اعزام به جبهه

به قول یکی از دوستان خانواده محمودی ها به غیر از فعالیت های درخشان دیگر در دادن شهید و اسیر افراط داشته اند .حاج حسینعلی محمودی از شغل شریف معلمی بازنشسته شده و مثل سابق ذاکر اهل بیت عصمت و طهارت و خدمتگزار زائران عتبات عالیات می باشد .

تنها برادر او حاج مرتضی محمودی معلم بازنشسته و عضو شورای شهر نراق می باشد .

   مرتضي محمودي

حاج حسينعلي از پیروان راستین ولایتمداری رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله سید علی خامنه ای می باشد و اظهار می دارد برای حفظ نظام و مملکت از هیچ تلاشی فروگذار نمی باشم .

حاج حسینعلی محمودی فرزند علی اهل شهر نراق14/3/1390

داود مظفری نراقی در سنگر علم و جهاد

معلمان گرانقدر یکی از پایه های حضور در انقلاب مردمی و دفاع مقدس بودند . بسیاری از آنان قبل از انقلاب بر علیه رژیم ستم شاهی پهلوی روشنگری نموده و از حامیان با وفای رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت آیت الله سید روح الله خمینی(ره) بودند .

داود مظفري

اکنون نیز گوش به فرامین رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله سید علی خامنه ای می باشند.شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی معلمین نیکو خرد و نیک گفتار زیادی دارد که در عرصه های مختلف کشور اسلامی حضور فعال دارند .داود مظفری فرزند علی محمد متولد 1341 از زمره معلمین کوشا و مومن می باشد .

در سال 1361 با بسیج نراق فعالیت را آغاز کرد . به فرمان مولا و مقتدایش سید روح الله(ره) در آبان 1361 با عده ای از سلحشوران شهر نراق راهی جبهه های حق علیه باطل گردید .

معلم بازنشسته داود مظفري در كنار حجت الاسلام مهدي ايماني امام جمعه محترم شهر نراق

داود و همراهان در پدافندی عملیات ظفرمند محرم در جبهه پاسگاه شرهانی عراق و مشرف به شهر زبیدات در مقابل پاتک های ارتش عراق مقاومت جانانه ای از خود به یادگار گذاشتند .

روحیه ایثار و مقاومت چنان بود که ایشان بر روی لباس رزم خود واژه هایی تکرار ناشدنی تاریخ را به خط زیبای خود نوشته بود .جملاتی مثل مسافر كربلا

مشاهده این نوشته ها در رزمندگان دیگر صحنه نبرد و مقاومت روحیه شوق و بالندگی ایجاد می نمود .
با همه پیروزی های درخشان جبهه دو نفر از همرزمانش به اسامی مندعلی نباتی فرزند حسین و علیرضا رزاقی فرزند مصطفی تاریخ 17/9/1361 در اوج غربت و مظلومیت به شهادت رسیدند .این دو شهید بزرگوار به مسن ترین و جوانترین شهیدان نراق مشهور هستند .

تلخ و شیرین زندگی و دفاع مقدس با هم عجین بوده و در اثنای حضور در خطوط مقدم خبر قبولی اش در تربیت معلم تهران را شنید .او بسیجی و معلمی بود که سر کلاس درس از ایثار و شهادت فرزندان ایران زمین برای دانش آموزان سخن گفت .

دومین حرکت جهادی داود مظفری اعزام از طریق اداره آموزش و پرورش شهرستان دلیجان در مرداد 1367 به جبهه شکل گرفت . مقطع پدافندی عملیات مرصاد در جبهه چهار زبر کرمانشاه محل استقرار و نبرد ایشان بود .

آنجا نیز رزمندگان سربلند از بوته آزمایش بیرون آمده و در مقابل کفار و منافقین برای کشور افتخار آفریدند .

فرزند برومند وی بسیجی دریادل آقای علي محمد مظفری همپای پدر مقید و تحت ولایتمداری امام سید علی خامنه ای پر تلاش و کوشا می باشند .

با تشکر از داود مظفری فرزند علی محمد اهل شهر نراق12/1/1390

اولین شهید خاوه اردهال محمدرضا  سبزه ای

اوایل اسفند ماه 1360 در روستای خاوه اردهال در منزل آقای سید جلال  میرخدابخشی نشسته بودیم . پاسدارمحمدرضا سبزه ای فرزند علی وارد شد و پس از احوالپرسی گفت علاقمند هستم به جبهه بروم و تصمیم دارم به زودی ثبت نام کنم .

شهيد محمدرضا سبزه اي

به ایشان عرض کردم ما از بسیج شهر نراق مقرر است تاریخ 8/12/1360 از طریق سپاه پاسداران محلات به جبهه اعزام شویم و اگر دوست داری بیا که با هم باشیم .

وی در عملیات پیروز فتح المبین شرکت داشت و در کنار چهار شهید نراق در تاریخ 2/1/1361 در منطقه زعن از توابع شوش به شهادت رسید . من هم پس از مجروحیت به اسارت عراقی ها گرفتار شدم .

 آزاده جانبازعباس باقری فرزند حسینعلی اهل شهر نراق 2/3/1390

زندگينامه شهيد محمدرضا سبزه اي

كودكي و تحصیلات               

اوّل فروردين ماه1338 سحرگاه جمعه خاك پاك روستاي خاوه اردهال كه معطر به شميم رضواني علي ابن باقرعليه السلام  است، شاهد به دنيا آمدن نوزادي بود كه محمد رضا نام گرفت.

او در دامان پاك مادري مؤمنه به نام خانم عذرا شريفي و در دست پر محبّت پدري شيفته ي اهلبيت عليه السلام  پرورش يافت. محمد رضا دوران كودكي و تحصيلات ابتدايي را با سرعت طي كرد و از همان اوان كودكي در محضر پدرش- حاج علي سبزه اي- با خواندن قرآن آشنا شد.

شهيد پس از أخذ مدرك ديپلم به منظور خدمت به فرهنگ جامعه اسلامي و تربيت شاگرداني شايسته، در نهضت سواد آموزي شهرستان دليجان مشغول به كار شد ولي از آنجا كه شور پاسداري از انقلاب رخصت ماندن در شهررا به او نمي داد، شهريور 1360 به عضويت سپاه شهرستان محلات در آمد.

حاج سید اکبر سلیمی فرزند سید محمد اهل خاوه اردهال اظهار داشت :

من و محمد رضا سبزه ای در عمليات فتح المبين بوديم . زمانی که به دپوی عراقی ها رسیدیم دشمن از آمدن نیروهای ایران مطلع بود . چون به زمین و منطقه مسلط بود بر ما چیره شدند . سبزه ای آنجا به شهادت رسید .
حدود 33 نفر از نیروهای اعزامی از محلات که محمدرضا پاینده از دلیجان - محمد رضا سیزه ای از خاوه اردهال - چهار نفر از نراق به اسامی سید غلامرضا باشی؛عبدالله محمودی؛ابوالفضل بیابانگرد؛مهدی عباسی و بقیه از محلات مظلومانه و غریبانه به شهادت رسیدند .
همچنین حدود 21 نفر به اسارت نیروهای ارتش عراق گرفتار شدند که سه نفرشان اهل نراق و بقیه محلاتی بودند.

پدر شهيد اينگونه بيان مي كند:

(( محمد رضا به من گفت مي خواهم با تعدادي از نيروهاي محلات به جبهه بروم، گفتم: تو كه تازه همسرت را عقد كرده اي، اگر مي شود جبهه نرو. محمد رضا گفت: من ازدواج مي كنم و جبهه هم بايد بروم. خلاصه ازدواج كرد ولي در روز عروسيش اجازه نداد هيچ كس حنا ببندد وسر وصدايي بكند. گفت ديروز در دليجان و نراق شهيد آورده اند و خوب نيست ما جشن پر سر وصدايي داشته باشيم. خلاصه در تاريخ 17/10/1360 ازدواج كرد و پس از دو ماه كه از ازدواج گذشت آهنگ جبهه را ساز كرد.))

شهيد سبزه اي جواني بسيا با وقار و دوست داشتني بود اما از آنجا كه پرنده سبك بال روحش كه ظلمت اين خاكدان را برنمي تافت در مورخه ي 2/1/1361 به كنگره عرش پرواز نمود.

محمد رضا اولين پاسدار و اولين شهيد جنگ تحميلي از روستاي خاوه بود كه خون پاكش سبب شد تعداد زيادي از جوانان غيّور خاوه اي پس از او مفتخر به پوشيدن لباس سبز پاسداري شوند. تشييع پيكرش بسيار با عظمت بود آن لحظه اي كه مي خواستند او را دفن كنند نگذاشتند پدر، مادر و خواهر و برادرانش چهره ي او را ببينند چرا كه ايشان در زير رگبار به گونه اي مجروح بود كه كسي نمي توانست او را از ناحيه ي صورت بشناسد.

 فرازي از وصيت نامه ي شهيد:

پيام من به مردم اين است كه نسبت به اين انقلاب و جمهوري اسلامي و امام امت وفادار باشند و براي سلامتي او دعا كنند و هر گونه توطئه ضد انقلاب را خنثي كنند و اين مزدوران بد بخت را سر جاي خود بنشانند....                                          

برادرم علي اكبر حيدري پس از شهادتش زنده شد.

سه ماهي از جنگ تحميلي عراق عليه حكومت نوپاي جمهوري اسلامي ايران گذشته بود كه تاريخ 22/09/1359 به خدمت مقدس سربازي نائل آمدم كه مدت 24 ماه به طول انجاميد .

عليرضا حيدري

دوره آموزشي را در شهر كرمان گذراندم و مابقي خدمتم را تا انتها در مصاف و رويارويي حق عليه باطل در جبهه هاي سومار و گيلانغرب در استان كرمانشاه به سرانجام رساندم.

بنده جمعي لشكر 81 زرهي بودم و در رسته هاي مختلف انجام وظيفه مي نمودم و همزمان با دريافت كارت پايان خدمت به دليل فعاليتهاي موثر در دفاع مقدس كارت ايثار نيز دريافت نمودم.پس از اتمام سربازي به استخدام آموزش و پرورش در آمده و به شغل شريف معلمي اشتغال ورزيدم.

معلم بازنشسته عليرضا حيدري

در طول حضورم در مناطق جنگي دو خاطره از حضور رزمندگان  و سلحشوران شهر نراق در جبهه در خاطرم مانده است :

1- حضور 10نفر از بسيجيان شهر نراق در زمستان سال 1360 در جبهه گل به سر سومار بود كه به دليل نزديكي خطوط پدافندي به ملاقات با يكديگر مبادرت مي نموديم .

از آن تعداد سه نفرشان در فرصت هاي بعد به اسامي حجت الاسلام سيد ابوالفضل بابايي فرزند سيد رضا و سيف الله اكبري فرزند شكرالله فوت نموده اند و غلامرضا قجري فرزند ميرزاعلي به شهادت رسيده است . هفت نفر ديگر نيز در زمره جانبازان جنگ تحميلي مي باشند.

2-زمستان سال  1360 حاج محمدرضا بحريني فرزند حسين كه در غالب نيروهاي مردمي به جبهه سومار اعزام شده بود .آنجا همديگر را ملاقات كرده و باعث شور و شعف گرديد . ايشان يك دستگاه آمبولانس اهدايي مردم شهر نراق را به جبهه سومار انتقال داده بود .

اعضاي خانواده ما در دفاع مقدس حضوري فعال داشته اند :

برادرم علي اكبر حيدري كه خدمت سربازي اش را در سپاه پاسدارن مي گذراند در محور اهواز – خرمشهر  به تاريخ  05/04/1367 پس از مجروحيت به اسارت تيروهاي ارتش بعث عراق در آمد و تاريخ 05/06/1369 با افتخار به ميهن اسلامي بازگشت.

آزاده جانباز علي اكبر حيدري در زمان اسارت

ايشان به اصطلاح در شهر نراق تشييع و در گلزار شهدا خاكسپاري گرديد .لكن پس از برگزاري مراسم چهلمين روز از شهادتش به يكباره با آمدن نامه اي از عراق متوجه مجروح و اسير شدن علي اكبر شديم.

آزاده جانباز علي اكبر حيدري در زمان آزادي

از آن پس سنگ تاريخ به نام برادرم علي اكبر برداشته و تاكنون به نام شهيد گمنام مورد احترام خانواده ما و همه مردم نراق قرار گرفته است .

برادر ديگرم  محمدرضا حيدري زحمات فراواني در دفاع مقدس متحمل گرديده و اكنون از زمره جانبازان جنگ مي باشد .

        محمدرضا حيدري

عشق و ارادت خانواده ما همچنان به ولايت و نظام مقدس جمهوري اسلامي پابرجا است .

عليرضا حيدري فرزند رضا اهل شهر نراق 14/02/1392

گواهینامه دوچرخه پایی برای شهروند نراقی

شما تا کنون گواهینامه های متعدد از خود و یا دیگران را مشاهده کرده اید . ليکن نگهداری و داشتن گواهینامه دوچرخه پایی از یک همشهری اهل نراق از توابع شهرستان دلیجان استان مرکزی به نام حسین قنایی فرزند میرزا را ندیده اید .

حسین قنایی اهل شهر نراق متولد 1322 می باشد که حدود 50 سال قبل در سن 23 سالگی موفق به دریافت گواهینامه دوچرخه پایی شده است .

شماره گواهینامه 37212 و تاریخ 12/6/1345 از اداره پلیس و راهنمایی شهر قم توسط سرهنگ گل تپه برای آقای حسین قنایی نراقی صادر گردیده است . در تذکر پشت گواهینامه نوشته شده :

"در صورت ارتکاب سه مرتبه خلاف سرعت و سبقت و انحراف بچپ در ظرف یکسال گواهینامه شما برای مدت ششماه و در صورت تکرار سه مرتبه دیگر برای مدت یکسال ضبط خواهد گردید . "

ظاهرا از سال 1309 شمسی(83 سال قبل) داشتن گواهینامه دوچرخه پایی در کشور ایران رایج و قانونی اعلام شده و قبل انقلاب نیز حذف شده است .

از حاج حسین قنایی فرزند میرزا اهل شهر نراق در ارائه این سند که مربوط به نیم قرن پیش می باشد متشکریم .

وبلاگ سلحشوران شهر نراق 26/02/1392

شوخی های سلحشوران شهر نراق در جبهه 3   (قلیان کشیدن در جبهه ممنوع)

این عکس اوایل خرداد 1360 در منطقه دارخوین در محور اهواز – آبادان گرفته شده است . چند روز بعد عملیات مهم فرمانده کل قوا   خمینی روح خدا در تاریخ 21/3/1360 به مناسبت عزل سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور از فرماندهی کل قوا صورت گرفت .

ابتدای جنگ واحد تدارکات سیگار در خطوط عملیاتی جبهه توزیع می کرد و فقط افراد سیگاری بر اساس سهمیه ؛ میزان مشخص دریافت می کردند . ولی در عجبم این قلیان که سر هم بندی شده چگونه به این جبهه راه یافته است .

گرچه این چهارده نفر اهل دود و دم نبوده و فقط چند نفرشان به صورت تفننی سیگار می کشیدند ولی مثلا شرایط را به گونه ای فراهم کرده اند که ما در نوبت پک زدن به قلیان هستیم .حتی شوخی این کار را فرماندهان دوست نداشتند؛ ولی ظاهرا فرمانده یا مرخصی بوده و یا خواب و بهتر است بگوییم پیچونده شده است .

از 14 نفر حاضر در عکس که عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان محلات هستند 8 نفرشان به شهادت رسیده اند .

از راست :

1- جانباز جواد نیکویی فرزند مرتضی اهل محلات
2- شهید سید ابراهیم رضوی فرزند ... اهل تجره کاشان
3- ناشناس
4- مصطفی قجری فرزند رمضان اهل شهر نراق
5- شهید کاظم محمودی فرزند علی اهل شهر نراق
6- شهید حسن ایرانشاهی فرزند جعفر اهل خمین
7- شهید حسن یارمحمدی فرزند محمد رضا (قلیان کش)
8- شهید محمد علی مریزاد فرزند علی اصغر اهل محلات
9- شهید جلال صفری فرزند... اهل محلات
10- جانباز محمد نجفی فرزند عزت الله اهل محلات
11- ناشناس

ایستاده از راست :

12- شهید قاسم عدلی فرزند محمد اهل محلات
13- ناشناس
14- شهید غلامعلی(امیر) رضایی فرزند محمد رضا اهل محلات


جانباز محمد(غلام) ابوالحسنی فرزند عزت الله اهل شهر نراق در خصوص این عکس و خاطرات جبهه اظهار می دارد :

این قلیان داستان جالبی دارد که بعدا"خواهان زیادی برای عکس گرفتن و گاهی هم پک زدن به آن پیدا کرد . برای مراقبت از آن تمهیدات جالبی اتخاذ می گردید و برادران سپاهی برای تک زدن آن تلاش میکردند . ولی این قلیان در مالکیت نیروهای نراقی بود .

عزیزانی را که در تصویر مشاهده می کنید همگی رزمندگان سپاه پاسداران شهرستان محلات هستند .

تمامی چهارده عزیر در عکس از بزرگوارانی بودند که در جبهه پراکنده بودند و برای دیدار در یک بعد از ظهر بسیار گرم و در کنار سنگر بتونی در پل های محور اهواز آبادان کنار هم جمع شده بودیم و بچه ها با این قلیان عکس های زیادی گرفتند . از جمله شهید مکارم و علیبک و شهید حاج حسین خرازی و ده ها شهید والامقام دیگر .

شهید کاظم محمودی - جانباز محمد(غلام) ابوالحسنی

این گوشه ای بود از ماجرای این عکس بسیار قشنگ و خاطره انگیز برای این منطقه جنگی . عکسی که 10 الی 20 صفحه امکان نوشتن خاطرات دارد . دو عملیات مهم فرمانده کل قوا و عملیات شکستن حصر آبادان در این منطقه بود و بچه های نراق و محلات حضوری پر رنگ داشتند .

گاهی فرمانده زرهی ارتش هم که در مجاورت نیروهای ما مستقر بودند دلش برای این قلیان تنگ می شد و احوالی از ما می پرسید . وی انسانی بسیار مومن و انقلابی بود و به این بهانه روزی یک مرتبه دور هم جمع می شدیم و در باره چگونه دفاع کردن و نحوه آرایش نیروهای عراق و حفظ نیروهای خودی در مقابل آتش سنگین دشمن صحبت می کردیم .

دست خالی بودن نیروهای مردمی و سپاهی از سلاح و حتی در خصوص فشنگ هم در مضیقه بودیم . سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور خیلی خیانت کرد به ما و حتی سلاح سبک هم نمی دادند .

در عکس به لبخندها خیره شو درپشت آن غمی بزرگ است و هر چه از زمان جنگ می گذشت این غم ها سنگین و سنگین تر می شد .

هر روز شاهد و ناظر به خون غلتیدن یکی از این عزیزان بودیم . هم اکنون که به گوشه ای از این خاطرات اشاره می کنم بغض گلویم را می فشارد و اشک در چشمانم حلقه زده است این عزیزان مسئولیتی بزرگ بردوش ما نهاده اند. 

به این عکس‌ها، خیره شو خیره شو

به اون روزهای پر از خاطره
نخواه گرمی خوابه چشم کسی
بزاره که بیداری یادت بره

یه باری از امروز،رو دوشته
که واسش یه عمره زمین میخوری
همه منتظر تا ببینن کجا
تو از جاده‌ی عشق، دل می‌بُری!
ولی ایستادن، فقط کار ماست
ما که قصمون، قصه‌ی خواب نیست
بیا دل به دریا بزن، شک نکن
سرانجام این رود مرداب نیست

وبلاگ سلحشوران شهر نراق 27/02/1392 

حسرت براي عدم حضور در فتح خرمشهر و داغي كه تا ابد بر دلم نشست

بسيجي بوديم ولي هنوز مقر ثابتي نداشتيم . با فراخوان  سپاه پاسدارن شهرستان محلات ، سيزده نفر از شهر نراق  از تاريخ 29/12/1359 لغايت 13/01/1360 جهت فراگيري آموزش مقدماتي بسيج به آموزشگاه صفي آباد از توابع محلات اعزام شديم كه بعدا شش نفر آنها به اسامي :سيد غلامرضا باشي ، عبدالله محمودي ، مهدي عباسي ، عباس رمضاني ، محمدرضا بخشي و غلامرضا قجريبه خيل شهدا پيوستند .

رزمنده جانباز اكبر قجري

چون محصل بوديم و براي كسب علم و دانش تلاش مي كرديم ، ايام تعطيلات نوروز براي آموزش توسط سپاه انتخاب شده بود .

با اتمام سال تحصيلي ، در تاريخ 15/03/1360 در لباس مقدس سربازي مشغول خدمت شدم . در مرداد ماه سال 1360 زمانيكه براي مرخصي ميان دوره به نراق بازگشتم ، متوجه شدم كه بسيجيان پايگاه خود را در درمانگاه متروكه صفايي كه قسمتي از آن نيز قبرستان بود ، راه اندازي نموده اند .

رزمنده جانبازاكبر قجري

سپس به مناطق عملياتي كردستان اعزام شده و بعد از سپري نمودن چند ماه از خدمت ، نوبت استراحت در عقبه جبهه به من رسيد و به پاسگاهي در شهرستان خوانسار واقع در استان اصفهان منتقل شدم .

در همين ايام ، عمليات بيت المقدس براي آزادسازي بندر خرمشهر توسط رزمندگان غيور اسلام در حال انجام بود و من نيز به مانند تمامي اقشار جامعه ، اخبار اين حماسه را دنبال مي كردم تا اينكه خبر رسيد در روز جمعه 17/02/1361 يكي از بهترين و برترين دوستان بهتر ازجانم ، غلامرضا قجريفرزند علي به همراه ديگر همشهري شجاع و مبارزم عليرضا قجريفرزند سلطانعلي به شهادت رسيدند .

شهيد غلامرضا قجري

بعد از شنيدن اين خبر جانسوز ، به آسايشگاه رفته و آنقدر گريه كردم كه متكايم از شدت اشك خيس شده بود و دوستان سربازم به فرمانده پاسگاه اطلاع داده بودند كه معلوم نيست سرباز وظيفه اكبر قجري چه اتفاقي برايش رخ داده كه بي تابي مي كند.

فرمانده نيز بعد ار باخبر شدن از اين واقعه ، خودش ساكم را آماده كرد و به مدت يك هفته به من مرخصي داد تا در مراسم تشييع پيكر پاك شهيد غلامرضا حضور داشته باشم .

من و غلامرضا از بچگي با هم بزرگ شده بوديم و همكلاس بوديم او درس را نيمه تمام گذاشت و براي ياد گرفتن منبت كاري به تهران نزد دايي اش ميرزاعلي قجري رفت و در فراگيري اين هنر مهارت يافت و در نيمه دوم سال 1360 مجددا به نراق بازگشت و به عضويت بسيج درآمد و همزمان نيز در اتاقي جنب مرغداري آقاي عابديني منبت كاري ميكرد .

نامه بسیجی غلامرضا قجری فرزند علی (شهید) اهل شهر نراق از جبهه گل به سر سومار استان کرمانشاه برای دوستش اکبر قجری فرزند احمد در حین خدمت سربازی تاریخ 20/11/1360

به دليل نياز جبهه هاي نبرد به نيروهاي جان بر كف ، وي براي دومين بار عازم منطقه شد و در فتح خرمشهر جاودانه شد .

من نيز بعد از پايان خدمت سربازي به دنبال راه او كه رسيدن به كمال و انسانيت و دفاع از وطنمان بود رفتم و در دو نوبت نيز مجروح شدم لكن توفيق وصال به دوست را پيدا نكرده و داغ غلامرضا تا ابد بر دلم نشست .

اكبر قجري فرزند احمد اهل شهر نراق29/02/1391

تو فقط یک پایت قطع شده

بار اولم بود که مجروح می‌شدم و زیاد بی ‌تابی می ‌کردم یکی از برادران امدادگر بالاخره آمد بالای سرم و با خونسردی گفت: « چیه، چه خبره ؟ تو که چیزیت نشده بابا! تو الان باید به بچه‌های دیگر هم روحیه بدهی آن وقت داری گریه می‌کنی ؟! تو فقط یک پایت قطع شده ببین بغل دستی ات سر نداره هیچی هم نمی‌گه!

این را که گفت بی‌اختیار برگشتم و چشمم افتاد به بنده خدایی که شهید شده بود! بعد توی همان حال که درد مجال نفس ‌کشیدن هم نمی‌داد کلی خندیدم و با خودم گفتم عجب عتیقه ‌هایی هستند این امدادگرا...

مطلب رسيده به وبلاگ سلحشوران شهر نراق

حاج مظاهر پیشه ور جانباز عملیات بیت المقدس و آزاد سازی خرمشهر

حاج مظاهر پیشه ور فرزند حسین از نیروهای مخلص و جانفدای رهبر کبیر انقلاب حضرت آیت الله سید روح الله خمینی (ره) و اکنون نیز یکی از نیروهای ولایت مدار و تابع فرامین رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله سید علی خامنه ای می باشد .

مظاهر پيشه ور

وی یکی از 18 نفر موسسین بسیج شهر نراق در مرداد ماه 1360 می باشد و در تمامی صحنه ها حضور فعال دارد .پیشه ور از عملیات غرور آفرین فتح المبین از جبهه به زادگاهش بازگشته بود .

اوایل اردیبهشت 1361 حدود بیست نفر از محصلین شهرستان دلیجان به دلایلی جهت ادامه تحصیل به دبیرستان حاج عباس معصومی نراق معرفی شدند . حسین یوسفی فرزند محمد علی اهل جاسب و ساکن دلیجان که سال 1363 مسئول بسیج شهر نراق شد ، یکی از آن دانش آموزان بود .

رزمنده جانباز مظاهر پيشه ور

سیدمهدی موسوی فرزند سید احمد در مقطع سوم دبیرستان تحصیل می کرد و با یکی دو نفر از آن نیروها در خصوص مسایل انقلاب جر و بحث می کنند .

    سيدمهدي موسوي

در این اثنا دوستان از دبیرستان به بسیج تلفنی تماس گرفته و هشدار می دهند راکب موتور سیکلت تریل قرمز رنگ را متوقف کنند .

از راست : مظاهر پيشه ور ، شهيد قاسم جعفري ، شهيد محمدرضا بخشي

سید مهدی هم زیرکانه زودتر از محیط مدرسه خارج شده وبه جلوی درب بسیج آمده تا زمان توقف تذکر و امر به معروف انقلابی کرده باشد .

حاج مظاهر در خصوص ادامه این ماجرا اظهار نمود : جلوی پایگاه نگهبان بودم . موتور سوار که تنها بود نزدیک و نزدیکتر می شد . دستور ایست دادم که توجه نکرد و به مسیرش ادامه داد .

اسلحه کلاشینکف را از ضامن خارج و مسلح نموده و روی زانو نشسته و نسبتا به سمت آسمان سه رگبار پی در پی شلیک کردم که حدود 25 تیر رها شده بود .

الحمدالله موتور سوار قسر درفته و فرار نمود . روز بعد پاسدار حسین نباتی فرزند شهید مندعلی من را دید و گفت آقای سید هاشم فراهانی فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان محلات از بابت تیراندازی جلوی بسیج نراق خواسته که شما را ببیند .

روز بعد رفتم محلات و آقای فراهانی با عصبانیت و انتقاد شدید گفت چه کسی به تو دستور تیراندازی داده و اگر بلایی سر موتور سوار می آمد چگونه پاسخگو بودی ؟ سپس به صورت شفاهی از من خواست دیگر تکرار موارد مشابه را نداشته باشم .

چند روز پس از حادثه تیراندازی ؛ درس و مدرسه را رها و برای چندمین بار برای ادای دین به آرمان هایش و فرمان امام راحل مبنی بر حضور در جبهه ها راهی نبرد حق علیه باطل در سرحدات استان خوزستان می گردد .

مظاهر ضمن حضور در مرحله اول ، طی مرحله دوم عملیات ظفرمند بیت المقدس در تاریخ 2/3/1361 ( روز قبل از آزاد سازی خرمشهر ) زمانی که در تیپ 57 حضرت ابوالفضل لرستان تیربارچی بوده به وسیله ترکش خمپاره از ناحیه سر ، شانه و پهلو مجروح می گردد . هم رزمش جواد نیکوئی فرزند مرتضی اهل شهرستان محلات وی را پانسمان موقت نموده و با نفربر به عقبه جبهه منتقل می شود .

بعد با چند مجروح دیگر به وسیله یک فروند چرخبال به بیمارستان شهید دکتر بقایی اهواز منتقل و روز بعد نیز با یک فروند هواپیمای سی - 130 ارتش به تهران انتقال می یابد . به مدت حدود سه هفته در بیمارستان ایرانمهر (بیمارستان شهید دکترمحمد علی رهنمون) واقع در خیابان دکتر علی شریعتی بستری تا بهبودی نسبی حاصل می گردد . او اکنون از جانبازان 35 % می باشد .

برادرانش علی محمد پیشه ور جانباز 35 % و عباس(غلامعباس) از رزمندگان دفاع مقدس بوده اند .

     علي محمد پيشه ور                   غلامعباس پيشه ور

حاج مظاهر حدود سال 1362 از سپاه دلیجان به تهران منتقل و همچنان در دفاع مقدس حضور داشت . مجموعا در لباس مقدس بسیج و سپاه 40 ماه سابقه درخشان جبهه در کارنامه اش ثبت نموده است .

بیسیم و اجزا و وسایل مخابراتی چه در جبهه و چه زمانی که در سپاه ولی امر انجام وظیفه می نمود مثل موم در دستانش اقدامات موثری را خلق می کرد .

پیشه ور سال 1389 بازنشسته شد و خداوند سعادت خدمتگزاری به مردم در کاروان های حج و عتبات عالیات را نصیبش کرده است .

با تشکر از حاج سید مهدی موسوی و حاج مظاهر پیشه ور 4/2/1390

محمد ابوالحسنی شهروند نراقی کاندید شورای شهر تهران

محمد ابوالحسنی مشهور به غلام متولد 1339 هست . زادگاه وی شهر زیبا و کهن نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی می باشد .

محمد ابوالحسنی مشهور به غلام

پدرش عزت الله ابوالحسنی فرزند احمد متولد 1310 و در سن 47 سالگی تاریخ 8/5/1354 شمسی دارفاني را ودع گفت .


مرحوم عزت الله ابوالحسني

مادرش خانم طلعت محمودی فرزند حسین متولد 1307 با سختی فراوان هفت فرزند ریز و درشت را بزرگ کرد و عاقبت تاریخ 25/06/1389 به رحمت خداوند پیوست .

مرحومه طلعت محمودي

هفت فرزند این خانواده عبارتند از : فاطمه ، کبری(زهره) ، فرج الله ، محمد(غلام) ، گوهر ، احمد ،محمد و قاسم ابوالحسنی .

 

محمد قبل انقلاب که در دبیرستان حاج عباس معصومی نراق تحصیل می کرد از پیروان راستین رهبر کبیر انقلاب آیت الله سید روح الله خمینی(ره) بود .

                                                                                                                                           مرحوم قاسم ابوالحسني

او تا 22 بهمن 1357 و پیروزی انقلاب مردم ایران بر علیه رژیم ستم شاهی پهلوی در مبارزه فعال بود . خرداد 1359 موفق به اخذ دیپلم شد .



دیری نپایید دشمنان سید روح الله خطر صدور انقلاب را متوجه و در تاریخ 31 شهریور 1359 جنگ هشت ساله را بر علیه ایران تحمیل کردند .ابوالحسنی برای حفظ دین و مملکت ده روز بعد از شروع جنگ تاریخ 11/7/1359 در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان محلات عضویت یافت .

محمد ابوالحسني در لباس سبز پاسداري

آذر سال 1359 در میدان شهر نراق مغازه ای از حاج سلطانعلی کاظمی اجاره و ضمن کسب معیشت خود و برادرش احمد و همچنین برای آشنایی جوانان "کتابفروشی شهید مطهری"را دایر کرد . کتابفروشی پاتوغ عده ای از بسیجیانی بود که بعد اکثرا در جبهه به شهادت رسیدند .

بسیجیان نراق مدت ها بود فعالیت داشتند و حتی یک نوبت به جبهه های جنگ اعزام شده بودند و لیکن مکانی برای استقرار نداشتند .

 مرداد 1360 بسیجیان در درمانگاه صفایی که بلا استفاده بود مستقر و فعالیت علنی خود را آغاز کردند . یکی از افرادی که به همراه دوستان دیگر از طریق سپاه محلات نسبت به راه اندازی این مقر کوشش کرد محمد(غلام) ابوالحسنی بود .

نمايي از ساختمان سابق بسيج شهر نراق

یکسال بعد از پیوستن محمد به سپاه پسر عمه اش سردار کاظم محمودی(شهید) به علت تبلیغات موثر وی به سپاه پاسداران محلات پیوست .

سردار شهيد كاظم محمودي

پس از انقلاب اکثر مراکز آموزشی در دانشگاه ها در اختیار گروه و گروهک های ضد انقلاب اعم از منافقین ، پیکاری ها ، توده ای ها ، لیبرالیست ها ، ته مانده عناصر رژیم پهلوی و... بود . هر روز دردسر و غائله ای برپا می کردند .به فرمان معمار انقلاب امام خمینی(ره) دانشگاه های ایران تعطیل گردید . پاییز سال 1359 دانشگاه ها با پاکسازی عناصر معاند بازگشایی شد .

چهار صد نفر از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سراسر کشور پس از گذراندن مراحل خاص به دانشگاه راه پیدا کردند .

از سپاه پاسداران شهرستان محلات که عمده نیروهای انقلابی منطقه را پوشش می داد محمد ابوالحسنی و امرالله آمحمدعلی بیگ(احمدعلی بیگ) فرزند عزیزالله جذب دانشگاه تهران گردیدند .

محمد ابوالحسنيدر دفاع مقدس

این 400 نفر اکثرا در دانشگده هنرهای زیبا وارد شدند و در فعالیت های هنری از قبیل عکاسی ؛ فیلم برداری ؛ فیلم سازی ؛ گرافیک ؛ تاتر ؛ بازیگری و ... به فراگیری علم پرداختند .زمانی که غائله 14 اسفند 1359 توسط عناصر سازمان منافقین و سید ابوالحسن بنی صدر در دانشگاه تهران به وقوع پیوست او دانشجو بود .

شهيد كاظم محمودي ،شهيدمظاهر لطفي ، محمد ابوالحسني

دفاع مقدس مردم قهرمان ایران و اعزام های مکرر نیرو برای مقابله با تهاجم ارتش بعث عراق تحمل را از این 400 دانشجو گرفته و اکثرا به مرور به جبهه ها روانه شدند و تعدادی به شهادت رسیده و عده ای نیز مجروح گردیدند . ایشان نیز به دلیل حضور در جنگ ؛ دانشگده هنرهای زیبا را رها و در خطوط مقدم حاضر شد .

تاریخ 20 خرداد 1360 سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور از مقام فرماندهی کل قوا عزل گردید . رزمندگان به میمنت این خبر فرخنده عملیاتی در منطقه سلمانیه و پل مارد در حاشیه رودخانه خروشان کارون بر علیه ارتش متجاوز عراق انجام دادند که نام "فرمانده کل قوا خمینی روح خدا" لقب گرفت .

محمد ابوالحسنی در این عملیات به واسطه ترکش به پایین کمر زخمی و پسر عمه اش کاظم محمودی نیز از ناحیه سر مجروح گردید . آن مقطع حاج محمد مهدیزاده(برادر شهید فضل الله) فرمانده سپاه محلات بود .

عملیات شکست حصر آبادان تاریخ 5/7/1360 به نام ثامن الائمه شروع شد . 25 نفر از سلحشوران شهر نراق در پدافندی عملیات ثامن الائمه حضور داشتند .

مجموعا حدود 90 نفر از رزمندگان منطقه دلیجان ؛ محلات و نراق در غالب سه دسته به مدت سه ماه در خط پدافندی عملیات در جبهه محمدیه دارخوین مستقر بودند . محمد ابوالحسنی فرمانده یکی از این دسته ها بود .

آن زمان سرلشکر سید یحیی رحیم صفوی مشهور به رحیم مسئول محور بود . سید هاشم فراهانی نیز فرمانده سپاه محلات و علی رعیتی راد اهل نراق قائم مقام این نهاد بود .

 

در چند ماه مسئولیت وی "ستاد پشتیبانی جنگ نراق"تحت مدیریت ایشان و مساعدت های بی دریغ دومین امام جمعه حجت الاسلام هبت الله نوروزی فرزند حسنعلی(1310 – 1382) کمک های مردم فداکار نراق به جبهه ها انتقال می یافت .

تیر ماه 1361 همزمان با شهادت پسر دایی اش احمد رضا محمودی یک دستگاه ماشین جیب مستعمل به شماره پلاك  18996 قزوین 11 را با هزینه شخصی خریداری و پس از تعمیر تا مدت ها در اختیار بسیج قرار داشت و تمامی امورات مقر و گشت و جوله های پیرامون شهر با این وسیله رتق و فتق می گردید.

 محمد ابوالحسني مشهور به غلام ، مرحوم جانباز حاج محمود رزاقي

مرداد 1361 آیت الله محمد رضا مهدوی کنی فرزند اسدالله اهل روستای کن از توابع تهران و آیت الله فضل الله مهدیزاده محلاتی فرزند غلامحسین ( 1309 – شهادت 1364) نماینده مجلس شورای اسلامی سفر یک هفته ای به شهر خوش آب و هوای نراق داشتند .

آيت الله مهدوي كني به همراه شهيد محلاتي در نراق

مهمانان در منزل تاریخی آقا تقی خان رئوفی اسکان داده شدند . فرماندار شهرستان دلیجان آقای دیبایی مقدم مسئولیت تامین حفاظت ایشان را بر عهده بسیجیان و فرمانده بسیج آقای ابوالحسنی قرار داد. آیت الله مهدوی کنی از تاریخ 17/12/1389 به مدت دو سال ریاست مجلس خبرگان رهبری را بر عهده گرفتند .

آيت الله مهدوي كني ، اسماعيل حبيبي ، محمد ابوالحسني

17 مرداد 1361 غلام در معیت حجت الاسلام هبت الله نوروزی امام جمعه فقید نراق(بعد تا زمان فوت امام جمعه رامهرمز شد) و حجت الاسلام علی محمد مهدیزاده و همراهان دیگر اجناس و کمک های مردمی شهر را برای رزمندگان به جبهه جنوب انتقال و ضمن بازدید مناطق عملیاتی با رزمندگان نیز ملاقات داشتند .

پیروزی های سلحشوران همچنان در جبهه ها ادامه داشت و آبان 1361 عملیات ظفرمند محرم در جبهه عین خوش موسیان استان ایلام آغاز شد .

پاسدار ابوالحسنی به عنوان مسئول تعاون گردان در اثر موج انفجار مجروح و پسر عمه اش کاظم محمودی به عنوان جانشین فرمانده گردان و بعد فرمانده گردان محمد رسول الله از تیپ 17 علی بن ابیطالب(ع) تاریخ 16/8/1361 طی عملیات محرم به شهادت رسید .

محمد ابوالحسنی در حال پرتاب نارنجک تفنگی در جبهه

نامبرده تا مورخ 30/9/1361 با لباس مقدس سپاه فعالیت رسمی داشت . پس از آن در شغل های مختلف برای کسب نان حلال کوشش نمود . 17 سال به شغل فنی و تاسیسات ساختمانی روی آورد و از تجربیات وی مردم استفاده کردند .

فرماندار وقت شهرستان محلات آقای ناصر جمشیدی از اقوام نزدیک علی اکبر جمشیدی(ناطق نوری) رئیس مجلس شورای اسلامی در زمان داشتن مسئولیت در تهران چند پیشنهاد برای پست های کلیدی دولت به او می دهد که او نپذیرفته و صرف نظر می کند .

برادر وی به نام احمد ابوالحسنی طی عملیات فتح المبین تاریخ 2/1/1361 پس از مجروحیت به اسارت نیروهای ارتش بعث عراق در آمد و پس از هشت سال استقامت در زندان های آن کشور مورخ 29/5/1369 به میهن اسلامی و شهر نراق بازگشت و جانباز 55 % می باشد .

از راست : محمد ابوالحسني مشهور به غلام ، آزاده جانباز احمد ابوالحسني

برادر دیگرش فرج الله ابوالحسنی کارمند صنایع فولاد اهواز در خوزستان بود و خدماتی طی دفاع مقدس داشته است .

        فرج الله ابوالحسني

مادرش خانم طلعت محمودی با اینکه سرپرست خانواده بود و علاوه بر احمد فرزندان دیگرش نیز در دفاع مقدس مردم ایران حضور داشتند و عمه پنج شهید بود تحمل و مقاومت وصف ناپذیری در تاریخ به ثبت رسانید .

لحظه دیدار احمد و مادرش پس ازبازگشت از اسارت - مرداد1369

دو نفر از پسر دایی هایش به اسامی عبدالله و کاظم محمودیفرزندان علی و دو پسر دایی دیگرش به اسامی نصرت الله و احمد رضا محمودیفرزندان یوسف در دفاع مقدس به شهادت رسیده اند . نوه دایی اش به نام سید محمد جوادینیز از زمره شهدای این خانواده می باشد .

ابوالحسنی در سال 1384 در رشته حقوق لیسانس خود را دریافت نمود و مدتی است دفتریار اسناد رسمی 650 تهران می باشد . در بهمن ماه 1391 کاندیدای مستقل چهارمین دوره انتخابات هیات مدیره کانون سردفتران و دفتریاران بود .

ایشان در وقت های مناسب همراه همسر مکرمه اش به فعالیت های خیرخواهانه و کانون فرهنگی و امورات بسیج می پردازند .

میوه های ازدواج حاج محمد و خانم محمودی سه فرزند می باشد که برای جامعه مفید هستند و باعث افتخار خانواده و مردم می باشند :

1- علی ابوالحسنی مهندسی عمران دانشگاه تهران

2- آرش(هادی) ابوالحسنی سال سوم نقشه برداری دانشگاه تهران

3- شیما ابوالحسنی لیسانس فلسفه . همسرش روح الله رجبی لیسانسه و طلبه حوزه علمیه قم می باشد .

این جوانان برومند عضو کانون نخبگان می باشند و رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای حمایت بی شائبه ای از نخبگان کشور دارد .

صدرالذکر همواره پیرو فرامین آیت الله خمینی(ره) و بعد از معظم له از سربازان رهبر معظم انقلاب حضرت آیت اله سید علی خامنه ای بوده و هم اکنون در راه ولایت قدم می گذارد .

آقای محمد ابوالحسنی برای چهارمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در تهران پایتخت ایران کاندید گردیده است . انتخابات شوراها همزمان با انتخابات ریاست جمهوری یازدهم تاریخ 24 خرداد 1392 برگزار خواهد شد . شورای شهر تهران نیاز به 31 عضو اصلی و 12 نفر جانشین دارد .

وبلاگ سلحشوران شهر نراق

معلمین و دانش آموزان مدرسه ابتدایی فاضل نراقی شهر نراق در بهمن 1346

این مدرسه خاطره انگیز بالای مغازه حاج قاسم اصفهانی مدت هاست به دلیل فرسوده بودن تخریب گردیده است .این عکس مربوط به قریب نیم قرن پیش می باشد که بالغ بر 150 دانش آموز در آن مشاهده می گردد .

از حاج عبدالعلی عبدالله زاده ممقانی معلم بازنشسته جهت ارائه این عکس و مجموعه آلبومش متشکر هستیم .

همشهریان نراقی هر کس دانش آموزان را شناسایی کرد همراه با اسامی پیغام بگذارد .

وبلاگ سلحشوران شهر نراق

آقای مقدسی دعا کن شهید شوم

حمیدرضا  محمدی فرزند محمدجواد چندین بار خدمت حاج آقا طه مقدسی امام جمعه شهرستان محلات رسیده و از ایشان درخواست می نموده که دعا کند که شهید شود . و آقای مقدسی برای سلامتی و عاقبت به خیری اش دعا می کرده است .

شهيد حميدرضا محمدي

کار به جایی می رسد که دفعات بعد این درخواست حمیدرضا با گریه و قسم ائمه اطهار همراه می شود و حاج طه نیز وضع را که اینگونه می بیند شرط می کند که من برای شهادت تو دعا می کنم و تو هم باید روز قیامت شفاعت من را بر عهده بگیری .

حجت الاسلام طه مقدسي امام جمعه فقيد شهرستان محلات در بين رزمندگان

حمیدرضا محمدی فرمانده تخریب لشگر 17 علی ابن ابیطالب سرانجام در عملیات والفجر 2 در منطقه مهران در تاریخ 11/5/1362 آسمانی و به شهادت می رسد .

نقل از هادی ایزدی فرزند عباس اهل شهر نراق 27/11/1389

قسمتي از وصيت شهيد :

برادران عزيز ياران همه صف خونين بسته و شهادت را ادامه زندگي قرار داده اند حزب ا... را ياري کرده و در صف ...قرار گيرد همه خود را آماده جنگ کنيد که اسلام هميشه با کفر در جنگ است و اسلام درآينده اجتناح به نيرو دارد خواهران گرامي رسالت زينت گونه اتان را با رسانيدن پيام شهيدان به انجام رسانيد و با حفظ حجاب اسلامي و نفي حجاب و فرهنگ طاغوت از پايمان شدن خون شهيدان جلوگيري کنيد .

پروردگارا مي خواهم خود را در راهت فاني کنم . بسوزم تا به لقا تو برسم و ترا ببنم بخواهم تکه تکه شوم تا اشيد لياقت ديدار ترا و همنشين با شهدا را پيدا کنم ميخواهم با اخلاص در نيست و علم شهيد شوم . مي خوام با فرق شکافته و بدن غرق به خون ديدارت بيايم ميخواهم سرم را در راهت بدهم اما بتو برسم .

روحش شاد و يادش گرامي   

پدر شهید ابوالفضل بیابانگرد روی تخت بیمارستان کسری تهران

با همه مقاومت الهی صورت گرفته بیشترین آسیب های روحی و روانی هشت سال دفاع مقدس نصیب خانواده های رزمندگان گردید . زیرا هر روز در انتظار خبر ناخوشایندی بودند .

 

حاج حسينعلي بيابانگرد به همراه همسرش سركار خانم قاسمي

عملیات "فرمانده کل قوا خمینی روح خدا"در خرداد 1360 در منطقه پل مارد با موفقیت به پایان رسید و تعدادی از رزمندگان شهر نراق از جمله بسیجی ابوالفضل بیابانگرد در پدافندی این عملیات در جبهه انرژی اتمی (آنسوی رودخانه کارون)حضور داشت .


         شهيد ابوالفضل بيابانگرد

عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان انجام گرفت و 25 نفر از سلحشوران شهر نراق در جبهه محمدیه دارخوین در حاشیه رودخانه کارون خطوط پدافندی را همراه نیروهای دیگر در اختیار داشتند .

ابوالفضل در نوجواني

آذر ماه 1360 چند نفر از این تعداد از جمله ابوالفضل بیابانگرد از ناحیه چشم مجروح گردید و یکی از چشمانش در بیمارستان لبافی نژاد تهران تخلیه گردید .

 کمتر از سه ماه بعد ابوالفضل با چشمان نافذ اما معیوب به ندای حسین زمان خمینی کبیر لبیک گفته و راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل گردید .

 

شهيد بيابانگرد در منطقه تفريحي آبشتا در شهر نراق

سال جدید نوروز که مردم عزیز میهن اسلامی را جشن گرفته بودند در تاریخ 2/1/1361 خبری دهن به دهن در شهر نراق پیچید که طی عملیات فتح المبین در جبهه شوش خوزستان چهار نفر از بسیجیان (سید غلامرضا باشی – عبدالله محمودی – ابوالفضل بیابانگرد – مهدی عباسی)به شهادت رسیده و سه نفر به اسارت نیروهای ارتش عراق گرفتار(قدرت الله ایزدی – عباس باقری – احمد ابوالحسنی)و بقیه نیز مجروح گردیده اند .

با توصیفات فوق الذکر چه قلبی از پدر و مادر شهدا و ایثارگران می تواند آسیب نبیند .

                                                                                             حاج حسينعلي در كنار فرزند شهيدش

آقای حسینعلی بیابانگرد دچار عارضه قلبی گردیده و اکنون در بیمارستان کسری تهران تحت معالجه قرار دارد و با عملی که توسط دکترها انجام داده سلامتی خود را بازیافته است .

حاج حسینعلی بیابانگرد در بیمارستان کسری

همسر مکرمه اش سرکار خانم نیر قاسمی با وجود مشکلات جسمی همچنان مواظبت از ایشان را بر عهده دارد .
فرزندان این خانواده لحظه ای پدر را تنها نگذاشته و مثل پروانه عاشقانه گرداگرد وی مشغول مساعدت به سلامتی او هستند .

آقا ماشا’الله و آقا اصغر بیابانگرد بر بالین پدر در بیمارستان کسری

حاج حسینعلی بعضا چهره فرزند شهیدش ابوالفضل که یکی از موسسین بسیج نراق بوده را مد نظر قرار داده و آرام و با طمانینه اشک می ریزد و شکر خداوند را به جا می آورد .

مادر شهید فرصت را مغتنم شمرده و اظهار می دارد اواخر پاییز سال 1360 فرزندم زخمی و برای بهبودی کامل به نراق منتقل شده بود و به ایشان گفتم تا مدتی نمی توانی به جبهه بروی و او گفت :

مادرجان خداوند به شما پنج فرزند سالم هدیه کرده و نیاز است خمس فرزندانت را ادا کنی و خمس فرزندان من می باشم . هنوز چشمش سالم نشده بود که عاشقانه و عارفانه به جهاد رفت و به معشوقش رسید .

همه با هم برای تمامی مریضان و حاج حسینعلی بیابانگرد دعای شفا بخش از خداوند مسئلت داریم .

وبلاگ سلحشوران شهر نراق 11/3/1392

شهردار نراق : برای خدمت به خلق نیاز به توفیق الهی است

شهریور ماه 1375 خدمت سربازی من تمام شد . دقیقا ۲۴ ماه در لشکر ۲۷ محمد رسول الله(ص) تیپ یکم خدمت کردم .

محمود مرادي

 با اینکه سربازی بیش نبودم مسئولیت ممیزی تیپ را به عهده داشتم . فرمانده وقت لشکر سردار حاج محمد کوثری بود که اکنون نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی است 

جانشین ایشان هم حاج سعید سلیمانیبود که تاریخ 19/10/1384 در حادثه هواپیمای فرماندهان سپاه همراه با سردار احمد کاظمیبه شهادت رسید . فرمانده تیپ هم سردار محسن چیذری بود .

تیپ یک لشکر ۲۷ دارای سه گردان عمار ؛مقداد و مالک بود که اسم آنها برای نیروهای جنگ آشنا است . در مدت دو سالی که در خدمت فرماندهان ستاد لشکر و تیپ بودم با چهره های زیادی از فرماندهان سپاه آشنا شدم .

 چند نفر از آنها در همین مدتی که من خدمت می کردم به درجه رفیع شهادت نائل آمدند مانند حاج سعید شاهدی و شهید محمود غلامیکه با همدیگر تاریخ 2/10/1374 به هنگام تفحص شهدا در فکه آسمانی شدند .

      
شهيد سعيد شاهدي            شهيد محمود غلامي

حتما شنیده اید که میگن سربازی انسان را مرد میکند . باور کنید من در این مدت دو سال به اندازه همه سال های تحصیلم درس یاد گرفتم . چند ماهی مانده بود به اتمام خدمتم که مسئول امور مالی تیپ پیشنهاد داد باید آماده استخدام در سپاه پاسداران شوی .

چون کار شما را کسی بلد نیست و اگر خدمت شما تمام شود کارهای ممیزی روی زمین می ماند . تعلق خاطر من به زادگاهم شهر نراق باعث شد که این پیشنهاد را نپذیرم .

با اصرار خودم مجبور شدن نیروی قراردادی استخدام کردند و من کلیه کارها را در مدت سه ماه به ایشان آموزش دادم و توانستم کارت پایان خدمت خودم را بگیرم و راهی شهرم شوم .

نراق که آمدم کاری برایم وجود نداشت . حجت الاسلام علی محمد مهدیزاده تازه کار بازسازی امامزاده بی بی زبیده خاتون ( از نسل چهارم امام جواد"ع" ) را شروع کرده بود .پیشنهاد داد کارگر بنایی نیاز داریم و ما هم چون کارگر زاده بودیم پذیرفتیم . اولش خیلی سخت بود .

امامزاده بي بي زبيده خاتون (س) واقع در شهر نراق

به قول معروف شغل پشت صندلی را اون هم در بهترین نقطه تهران که آینده خوبی هم داشت با کارگری در بی بی زبیده خاتون(س) عوض کرده بودم . نزدیک یک سال وضع به همین منوال گذشت .

غروب یک روز که در امامزاده تک و تنها کار می کردم و هیچ کدام از کارگر ها نبودند دلم شکست . به بی بی عرض کردم خانم در دنیا و آخرت شما حکومت می کنید . من کار تهران را به عشق خدمت به شهرم نراق ترک کردم .

دعا کنید کاری آبرومند برای من پیدا شود تا بتوانم تشکیل خانواده داده به سنت پیامبر هم عمل کنم . یک هفته از این ماجرا نگذشته بود که به طرز کاملا عجیبی به زور بنده را بر خلاف میل خیلی ها حتی شهردار وقت پشت میز کار در شهرداری نراق نشاندند که خود شرح ماجرای خواندنی دارد .

این مطلب و شاید خاطره را نوشتم تا خیلی ها بدانند و بفهمند که برای خدمت به خلق نیاز به توفیق الهی است نه تایید این و آن .

استخراج از وبلاگ شهر من نراق نوشته شده توسط شهردار بسیجی آقای محمود مرادی فرزند علی محمد

                                                            وبلاگ سلحشوران شهر نراق 12/03/1392

عکس پنج بسیجی شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی که طبق ترتیب نشستن در سنگر جبهه محمدیه دارخوین (آبان 1360) به نوبت شربت شهادت نوشیده اند :

از راست :
عبدالله محمودي عملیات فتح المبین تاریخ شهادت 2/1/1361
مهدي عباسي عملیات فتح المبین تاریخ شهادت 2/1/1361
محمدرضا بخشي عملیات رمضان تاریخ شهادت 24/4/1361
عباس رمضاني عملیات رمضان تاریخ شهادت 7/5/1361
مصطفي طالبي عملیات والفجر یک تاریخ شهادت 16/1/1362

آنان را که از مرگ می ترسند، از کربلا می رانند
وهرکه می خواهد ما را بشناسد ، داستان کربلا را بخواند
خوشا آنان که مردانه می میرند وتوای عزیز! خوب میدانی که تنها کسانی مردانه می میرند که مردانه زیسته اند.                 

شهید سید مرتضی آوینی

یادشان گرامی و روحشان شاد

وبلاگ سلحشوران شهر نراق15/03/1392

حاج عباس كمره اي : به پاسداشت 80 شهید نراق مدیون حفظ خون آنها می باشیم

در کوچه پس کوچه های شهر کهن و تاریخی نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی که گذر می کنی تقریبا به هر زن یا مردی که بر می خوری سهمی و لو اندک در هشت سال دفاع مقدس مردم ایران دارد . غبطه می خورم که چرا تا کنون این همه فداکاری در تاریخ به ثبت نرسیده و معرفی نشده است .
 

  

حاج عباس کمره ای فرزند رضا 80 ساله و متولد سال 1312 در نراق می باشد . سواد ندارد و شغل اصلی اش کشاورزی می باشد . وی می گوید توان رزم در خطوط مقدم جبهه را نداشتم .

حاج عباس كمره اي

عشق به رهبرم آیت الله سید روح الله خمینی(ره) و حفظ مملکتم از تجاوز ارتش عراق باعث گردید طی هشت سال جنگ تحمیلی دو نوبت اعزام داشته باشم .

هنوز دو ماه از تجاوز ارتش عراق به میهن اسلامی ایران نگذشته بود که در آبان 1359 با همت اولین امام جمعه شهر نراق حجت الاسلام سید محمد باقر شریف موسوی از طریق فرمانداری شهرستان دلیجان به پادگان منظریه شهر قم اعزام شدیم .

 
امام جمعه شهر نراق مرحوم آیت الله سید محمد باقر شریف موسوی

 گروه ما 15 نفر بودیم که می بایست 15 روز ماموریت محرمانه داشته باشیم . در واقع ما جایگزین اولین گروه اعزامی بودیم . هر دوره افراد ماموریت یافته از نراق و دلیجان و حومه بودند .

وظیفه ما ارسال مهمات جنگی به سرحدات آسیب دیده از جنگ بود . گروه ما یک مجروح هم داشت و حاج رضا رضایی فرزند نظرعلی در حین انتقال مهمات به دلیل لغزندگی از بارش باران از روی تریلی به سمت زمین سقوط کرد و پایش شکست . بیش از سه ماه با هزینه شخصی در منزل بستری بود و مردم به ملاقات وی می رفتند .

رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) همچنان فراخوان نیرو به جبهه را اعلام می کرد . بر حسب وظیفه برای دومین بار آهنگ رفتن به جبهه کردم . این بار نیز فعالیت ما پشتیبانی و بازسازی بود .

ستاد لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) در انرژی اتمی آبادان آسیب دیده بود و سال 1366 به حومه اندیمشک انتقال یافت . هر شهر و روستای استان مرکزی وظیفه ساخت قسمتی از پادگان تازه تاسیس را بر عهده گرفت .

مردمان فداکار و مومن شهر نراق طبق قرار داد ساخت مخابرات پادگان شهید زین الدین در منطقه صدر در پنج کیلومتری شهرستان اندیمشک استان خوزستان را تقبل نمودند . تمام امکانات اعم از مصالح ؛ آهن آلات ؛ لوازم و وسایل توسط رانندگان زحمتکش با ماشین های شخصی خود از نراق به سمت جبهه روانه گردید .

مهمترین نیاز برای ساخت مخابرات نیروی انسانی بود که داوطلبین نراقی به صورت نوبه ای به مدت 15 روزه ماموریت داشتند . بنده نیز توفیق داشتم در یکی از این اعزام ها حضور داشته باشم تا اندک خدمت گذاری خودم را به پیشگاه تاریخ ملت ایران عرضه کنم .

اکنون که پیرتر شده ام به عشق مملکت و رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای در تمامی مراسمات پشتیبانی از نظام شرکت می کنم . به پاسداشت 80 شهید نراق مدیون حفظ خون آنها می باشیم .

حاج عباس کمره ای فرزند رضا اهل شهر نراق 19/2/1392